Zijn
Hier mag ik zijn
ontmoeten, vreugde
liefde, pijn
met eenzaamheid omgeven
vervreemd, beschermd
vertrouwd, verweven
kruispunt in het leven
strijdend, blijvend
stil gedreven
Francy
Op deze pagina schrijf ik met regelmaat een blog dat ik graag met jou als lezer deel. Ik schrijf over ontmoetingen en ervaringen in mijn dagelijks leven.
Citaten van deze blogs zijn opgenomen in het boek "Mamma, ga ik eerder dood dan jij?" Dit boek is te bestellen in de webshop.
| |
Zijn
Hier mag ik zijn
ontmoeten, vreugde liefde, pijn met eenzaamheid omgeven vervreemd, beschermd vertrouwd, verweven kruispunt in het leven strijdend, blijvend stil gedreven Francy |
|
Op deze pagina schrijf ik met regelmaat een blog dat ik graag met jou als lezer deel. Ik schrijf over ontmoetingen en ervaringen in mijn dagelijks leven.
Citaten van deze blogs zijn opgenomen in het boek "Mamma, ga ik eerder dood dan jij?" Dit boek is te bestellen in de webshop. |
| Voorrouwen - woensdag 25 september 2024 |
Voorrouwen....
Met dank aan Henk Roefs, hij gaf mij dit woord terug als taal voor wat ik voel.
Het is de week voor zijn 18e verjaardag. Alsof zich een vlies om me heen wikkelt. Ik vecht er nog tegen maar het verdoofd me sneller dan dat ik mij zelf bewust ben. Ik wimpel het weg met ik ben moe, slechte nacht, laat maar. Het gevoel wordt sterker. Ik ga twijfelen, een vorm van onzekerheid neemt me in. Doe ik mijn werk wel goed, kan ik wel mensen begeleiden als ik zelf een kind heb wat ziek is. Misschien is het wel beter dat ik gewoon met alles stop.
Ondertussen bereiden we zijn 18e verjaardag voor. Deze keer wil hij een groot feest. Alle zorg buddies, vrienden, familie, bandleden en zijn nieuwe collega's van zijn nieuwe werkplek. Iedereen mag komen mama. Hij regelt zelf een bevriende DJ en wij organiseren een waar feestplein in de tuin van het huis en....een frietwagen.
Hij geniet, iedereen geniet!
Ik voel trots, heel veel trots!
Het voelt zo als gelukt.
Het is gelukt om onze zoon met Duchenne Spierdystrofie een zo zelfstandig mogelijk leven te geven. Iets waar ik in geloofde dat dit kon vanaf het moment van de diagnose, nu 14 jaar geleden.
En toch iedere keer voor zijn verjaardag is er een periode van Voorrouw.
Een periode waar de energie weg vloeit. Ik het liefste mij afsluit, stil blijf, ronddool in het bos met hond Sef, muziek luister, wafels wil bakken, cappuchino drink in de vroege stille ochtend of juist een glas wijn in de stille late avond. Maar bovenal vast gehouden wil worden ook al worstel ik mij los.
Reacties:
| Er zijn nog geen reacties op dit bericht geplaatst. |
Reageren:
